امروز در کارناوال می خواهیم به سراغ پل طبیعت تهران برویم که با ساختاری منحصر به فرد، چشم بسیاری را از سراسر دنیا به خود خیره کرده است و بعد از برج میلاد می تواند نماد تازه ای برای پایتخت باشد. به شما تعدادی از عکس های پل طبیعت را نشان می دهیم و از فرصت های خوشگذرانی در آن برای تان می گوییم. در این مطلب با طراح پل طبیعت تهران نیز آشنا می شوید و می فهمید طراحی این سازه توسط چه کسی انجام شده و چه نکاتی در آن مد نظر قرار گرفته است. در ادامه راه های دسترسی به این پل را هم نشان تان می دهیم.
با کارناوال همراه شوید تا به مرور زیبایی های جاذبه ای تماشایی در پایتخت بپردازیم.
پل طبیعت عنوان یک پل سه طبقه در منطقه عباس آباد تهران است که بر روی عرض بزرگراه مدرس قرار گرفته و تنها به عابران پیاده اختصاص دارد. این پل یک راه ارتباطی میان پارک های طالقانی و آب و آتش فراهم آورده است و این دو پارکِ شاخص پایتخت را به هم متصل می کند.
نورپردازی خاص و ویژگی های منحصر به فرد این پل، بسیاری از افراد را به ویژه در شب به سوی خود می کشاند و لحظاتی رویایی را در قلب شهر تهران برای شان رقم می زند. این سازه با طول 300 متر در ارتفاع 40 متری از سطح زمین ساخته شده است و امکان تماشای چشم اندازی زیبا از تهران را به شما می دهد. وجود کافه ها و رستوران ها باعث شده تا پل طبیعت مقصدی جذاب برای شکم گردی باشد و گردشگران را برای چشیدن طعم های جذاب به سوی خود بکشاند. بد نیست بدانید پل طبیعت عنوان نخستین پل غیرخودرویی در کشور و بزرگترین پل غیرخودرویی خاورمیانه را به خود اختصاص داده است.
طراح پل طبیعت
لیلا عراقیان متولد سال 1362 و مهندس و معمار اهل ایران است که به دلیل معماری و طراحی منحصر به فرد پل طبیعت تهران شهرت دارد. وی در سن 26 سالگی در مسابقه طراحی پل طبیعت شرکت و طرحی را با کمک آقای علی بهزادی ارایه کرد که به عنوان طرح برگزیده انتخاب شد. او که یکی از اعضای موسس شرکت سازه‌های پارچه‌ای دیبا به شمار می رود، در رابطه با طراحی خود گفته است:
زمانی که طرح این پل تنها روی کاغذ بود فکر نمی‌کردم روزی اجرایی شود. این احساس خوبی است که می‌بینم مردم از آن لذت می‌برند. این مساله به من اعتماد به نفس بیشتری برای انجام پروژه‌های بیشتر در آینده می‌دهد؛ اما گاهی فکر می‌کنم چنین پروژه‌ها و فرصت‌هایی شاید تنها یک بار در زندگی آدم پیش بیاید.
از فعالیت های برون مرزی وی می توان به پوشش پارچه‌ای سقف و نمای استادیوم بی‌سی پلیس در ونکوور کانادا و سخنرانی در دانشگاه آمریکایی دبی و دانشگاه آنهالت آلمان اشاره کرد.
نکات جالب در مورد پل طبیعت
نکاتی درباره سازگاری طراحی پل با طبیعت
سازه پل طبیعت یک نوع خاص از طراحی ارگانیک را نشان می دهد که کاملا شبیه به درخت به نظر می رسد. در این طرح منحصر به فرد، اصول سازگاری با طبیعت کاملا رعایت شده و این نکته از جمله ویژگی هایی است که در پارک‌های ملی و طبیعی کشورهای فرانسه، کانادا، هلند، بلژیک، مالزی و استرالیا به وفور دیده می شود.
به کارگیری فرم درختی در ستون های پل و انتخاب نام طبیعت برای آن، تاکید بر پیوستگی دو فضای سبز و اتصال آنها به یکدیگر توسط پل را نشان می دهد.
فرم پل به شکل شاخه های در هم تنیده درخت است.
نقاطی با کمترین درخت برای جایگذاری ستون های پل انتخاب شده است.
کفپوش های چوبی و کامپوزیت های به کار رفته در پل صد در صد قابل بازیافت هستند و مشکلی را متوجه محیط زیست نمی سازند.
نکاتی درباره نحوه ساخت و استحکام پل طبیعت
در زمان ساخت، کلیه فرآیند برشکاری، مونتاژ قطعات، نصب و جوشکاری قطعات در ارتفاع 40 متری پل انجام گرفته است. جالب آنکه در زمان احداث، اتوبان مدرس که یکی از شریان های اصلی شهر تهران است به هیچ عنوان مسدود نشد و اختلالی در رفت و آمد اتومبیل ها پیش نیامد.
بالاترین استانداردها و ضریب ایمنی در برابر حوادث و بلایای طبیعی حتا زلزله بالای ۷ ریشتری نیز برای پل طبیعت پیش بینی شده است.
بر اساس اعلام پیمانکار اجرایی طرح، پل طبیعت از زمان بهره‌برداری تا 100 سال عمر کرده و قابل استفاده خواهد بود.
نکات مهم در طراحی پل طبیعت
برای طراحی این پل متفاوت از معماری پل های تاریخی ایران به ویژه پل خواجو به عنوان یک الگو استفاده شده است. پل طبیعت مانند بسیاری از پل های تاریخی تنها دو نقطه مختلف را به هم متصل نمی کند، بلکه فضاهایی برای توقف و ماندن را نیز در بر می گیرد.
پل به صورت قوسی کشیده شده است تا عابران و رهگذران تصوری از انتهای مسیر نداشته باشند و آن را نبینند. علاوه بر این وجود پیچ و خم ها از سرعت نیز می کاهد. این یعنی برعکس تمام پل ها که برای بهینه سازی به صورت صاف طراحی می شوند، پل طبیعت نوعی پرسپکتیو یک نقطه‌ای ایجاد می‌کند که کنجکاوی انسان را بر می انگیزد.
پل طبیعت ادامه دو پارک آب و آتش و طالقانی است و در ابتدا و انتهای خود شاخه هایی در نقاط کلیدی دو طرف دارد. یعنی به جای این که تنها دو نقطه در هر پارک به هم وصل شود، طراحی پل به گونه ای صورت گرفته که محل اتصال در هر دو طرف پخش شود و به همه نقاط کلیدی دو پارک دسترسی وجود داشته باشد.
